kraniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. krańca; lm D. krańców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy, najczęściej jakaś powierzchnia, obszar; także jej część przy samej granicy; koniec,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kraniec — Stać na dwóch krańcach «zajmować krańcowo przeciwne stanowiska, różnić się krańcowo w poglądach» … Słownik frazeologiczny
The Last Wish (book) — The Last Wish Cover of the American edition of The L … Wikipedia
El Último Deseo — Saltar a navegación, búsqueda El Último Deseo (en en polaco: Ostatnie życzenie) es una de las dos antologías de relatos breves (siendo el otro La espada del destino) Miecz przeznaczenia) que preceden la serie principal de Geralt de Rivia, creada… … Wikipedia Español
Последнее желание (книга) — У этого термина существуют и другие значения, см. Последнее желание. Последнее желание Ostatnie życzenie Вариант обложки книги «Послед … Википедия
dwa — 1. Dwa kroki (stąd), o dwa kroki (stąd) «bardzo blisko (stąd)»: Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd i zabrać stamtąd kilka osobistych rzeczy, których brak odczuwam mieszkając na razie u rodziców. J. Przybora … Słownik frazeologiczny
stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… … Słownik frazeologiczny
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
kraj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «obszar zamieszkany, określone terytorium stanowiące zazwyczaj całość państwową; państwo, ojczyzna» Obcy, ojczysty, rodzinny kraj. Kraje socjalistyczne, kapitalistyczne, neutralne. Tęsknota za krajem. Pracować dla… … Słownik języka polskiego
kres — m IV, D. u, Ms. kresie; lm M. y 1. zwykle blm, książk. «granica czegoś, jakiejś przestrzeni; kraniec» Step, morze (jest) bez kresu, zda się nie mieć kresu. ∆ mat. Kres zbioru liczb «dwie liczby, między którymi zawierają się wszystkie liczby… … Słownik języka polskiego