Krańcowy przystanek.
Krańcowa stacja.
Krańcowy optymista, sceptyk.
Mieć naturę krańcową.
Zajmować krańcowe stanowisko w jakiejś sprawie.
Słownik języka polskiego . 2013.
krańcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krańcowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usytuowany na krańcu, na skraju czegoś; ostatni, graniczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krańcowy dom we wsi. Krańcowa stacja. Wyłącznik krańcowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrajny — skrajnyni, skrajnyniejszy 1. «występujący w najbardziej ostrej, ostatecznej, krańcowej postaci, formie; ostateczny, krańcowy; krańcowo różny» Skrajna nędza. Skrajne przygnębienie, osamotnienie. Skrajne teorie, poglądy. Wpadał w skrajne nastroje.… … Słownik języka polskiego
Дыгасинский, Адольф — [Dygasinski, 1839 1902] польский писатель, выдающийся представитель художественного реализма, участник восстания 1863. В своих произведениях Д. рисует быт крестьянства, увлекаясь идеей непосредственной, близкой к природе жизни. Главной его темой… … Большая биографическая энциклопедия
Дыгасинский — Адольф (Dygasinski, 1839 1902) польский писатель, выдающийся представитель художественного реализма, участник восстания 1863. В своих произведениях Д. рисует быт крестьянства, увлекаясь идеей непосредственной, близкой к природе жизни. Главной его … Литературная энциклопедия
pała — 1. pot. Na pałę «bez przygotowania, bez rozpoznania sytuacji, nie zważając na następstwa»: – Daj mu szansę! Niech nadleci bliżej! Wystrzelasz rakiety na pałę... i co potem – uspokajał łagodnie por. Mendela. B. Ejbich, Niebo. 2. posp. Przegiąć… … Słownik frazeologiczny
diametralny — «przechodzący przez średnicę, ciągnący się wzdłuż średnicy; średnicowy» Diametralna płaszczyzna. przen. «krańcowo różny, wprost przeciwny; przeciwstawny, krańcowy» Diametralne różnice, rozbieżności. Diametralna rozbieżność poglądów. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
ekstremalny — «skrajny, krańcowy; w odniesieniu do wielkości matematycznej: minimalny lub maksymalny» Sytuacje, warunki ekstremalne. Przykłady ekstremalne. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
ekstremistyczny — ekstremistycznyni «dotyczący ekstremizmu, ekstremisty; krańcowy, skrajny» Ugrupowania ekstremistyczne. Oceny ekstremistyczne … Słownik języka polskiego
krańcowo — przysłów. od krańcowy (zwykle w zn. 2) Krańcowo wyniszczony organizm. Krańcowo odmienne poglądy, stanowiska … Słownik języka polskiego
ostateczność — ż V, DCMs. ostatecznośćści, blm «ostatni, krańcowy stopień czegoś; krańcowość, skrajność, konieczność» Ostateczność zmusiła go do sprzedaży pamiątek. Pożyczanie pieniędzy to już ostateczność. ◊ Doprowadzić kogoś do ostateczności «doprowadzić… … Słownik języka polskiego
