- krępy
- \krępypi«niewysoki, mocno zbudowany, o szerokich ramionach»
Słownik języka polskiego . 2013.
krępy
Look at other dictionaries:
krępy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, krępypi {{/stl 8}}{{stl 7}} niewielkiego wzrostu i mocno zbudowany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krępa sylwetka ciężarowca. Ktoś ma krępą figurę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ostoja coat of arms — Ostoja Battle cry: Hostoja, Ostoja Details Alternative names Hostoja, Mościc, Ostojczyk … Wikipedia
Clan of Ostoja — The Clan of Ostoja was a powerful group of Knights and Lords in late medieval Europe. The clan encompassed several families in the Polish Lithuanian Commonwealth, Upper Hungary (Slovakia), Hungary, Transylvania, Belorus, Ukraine and Prussia. The… … Wikipedia
crépu — crépu, ue [ krepy ] adj. • 1175; de 2. crêpe ♦ Cheveux crépus, qui présentent une frisure naturelle très fine et très serrée et ont beaucoup de volume. Cheveux crépus et laineux de certains Noirs. ● crépu, crépue adjectif (ancien français cresp,… … Encyclopédie Universelle
Krampitz — 1. Herkunftsname zu dem gleich lautenden Ortsnamen (Schlesien, bei Danzig). 2. Übername zu poln. krepy »untersetzt, stämmig« … Wörterbuch der deutschen familiennamen
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
rzymski — Rzymskie rysy; rzymski profil, nos «rysy klasyczne, profil, nos klasyczny, o kształtach spotykanych w klasycznych rzeźbach rzymskich»: (...) przystojny, krępy, silny, z rzymskim nosem, popatrzył z sympatią na „ochotników”. J. Iwaszkiewicz, Sława … Słownik frazeologiczny
fiordyng — m III, DB. a N. fiordynggiem; lm M. i zootechn. «mały, krępy koń zaprzęgowy, pochodzenia skandynawskiego, odznaczający się charakterystycznym bułanym umaszczeniem z ciemną pręgą wzdłuż grzbietu; w lm rasa tych koni; fiord» ‹norw.› … Słownik języka polskiego
kałmuk — m III, N. kałmukkiem 1. Kałmuk DB. a; lm M. ucy, DB. ów «człowiek z koczującego plemienia mongolskiego zamieszkującego Kałmucję w Federacji Rosyjskiej» 2. DB. a; lm MB. i, D. ów zootechn. «mały, krępy koń stepowy, używany przez plemiona… … Słownik języka polskiego
krępawy — krępawywi «dość krępy» … Słownik języka polskiego
