krocień

krocień
m I, D. \krocieńenia; lm M. \krocieńenie, D. \krocieńeni
bot. «Croton, roślina z rodziny wilczomleczowatych, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w szczytowe kłosy lub grona, występująca w kilkuset gatunkach, w strefie międzyzwrotnikowej, głównie w Ameryce; niektóre gatunki uprawiane są dla celów leczniczych; kroton»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • kroton — m IV, D. u, Ms. krotononie; lm M. krotonony → krocień …   Słownik języka polskiego

  • kroton — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. krotonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} krzew lub drzewo o drobnych, białych kwiatach w kłosach lub gronach, występujące głównie w strefie międzyzwrotnikowej, uprawiane dla leczniczej kory i nasion, z których… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”