krocz
Look at other dictionaries:
kroczyć — ndk VIb, kroczyćczę, kroczyćczysz, krocz, kroczyćczył «iść, zwłaszcza wolno, dużymi krokami, z powagą, dostojnie; stąpać» Kroczyć powoli, statecznie. Kroczyć na czele pochodu. przen. «dążyć do czegoś; starać się coś osiągnąć» Kroczyć do dobrobytu … Słownik języka polskiego
