- krzemian
- m IV, D. -u, Ms. \krzemiannie; lm M. -yminer. krzemiany «sole kwasów krzemowych, z wyjątkiem krzemianów potasowców nierozpuszczalne w wodzie, występują w przyrodzie jako liczne minerały, np. talk, azbest»
Słownik języka polskiego . 2013.
krzemian
Look at other dictionaries:
aktynolit — m IV, D. u, Ms. aktynoliticie; lm M. y miner. «krzemian wapnia, magnezu i żelaza, minerał z grupy amfiboli o zielonej barwie, występujący m.in. w postaci włóknistych skupień (azbest) oraz w postaci zbitej, twardej skały zwanej nefrytem» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
almandyn — m IV, D. u, Ms. almandynnie; lm M. y miner. «krzemian żelaza i glinu, minerał z grupy granatów, czerwony, brunatny lub czarny, kamień szlachetny używany do celów zdobniczych» ‹od nazwy miasta› … Słownik języka polskiego
andradyt — m IV, D. u, Ms. andradytycie; lm M. y miner. «krzemian wapnia i żelaza, minerał z grupy granatów barwy zielonej, brunatnej, żółtej lub czarnej, kamień szlachetny stosowany w jubilerstwie» ‹od nazwiska geologa› … Słownik języka polskiego
antofyllit — m IV, D. u, Ms. antofylliticie; lm M. y miner. «krzemian magnezu i żelaza, minerał z grupy amfiboli o barwie zielonawej lub brunatnej; składnik skał metamorficznych» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
augit — m IV, D. u, Ms. augiticie; lm M. y miner. «minerał z grupy piroksenów barwy brunatnej lub czarnej, krzemian wapnia, magnezu, żelaza i glinu, o zmiennym składzie chemicznym, pospolity składnik skał magmowych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
beryl — m I, D. u 1. blm chem. «(Be) pierwiastek chemiczny z grupy wapniowców, liczba atomowa 4, srebrzystoszary, lekki metal, używany m.in. do utwardzania stopów miedzi, niklu» 2. lm M. e, D. berylli «minerał, krzemian berylu i glinu, będący ważnym… … Słownik języka polskiego
bronzyt — m IV, D. u, Ms. bronzytycie; lm M. y miner. «minerał z grupy piroksenów, krzemian żelaza i magnezu; składnik niektórych skał magmowych (np. gabra)» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
cyrkon — m IV, D. u, Ms. cyrkonnie, blm 1. chem. «(Zr) pierwiastek chemiczny należący do tytanowców, liczba atomowa 40, wysokotopliwy metal srebrzystobiały, bardzo twardy, używany do wyrobu specjalnych gatunków stali stopowych» 2. miner. «krzemian tego… … Słownik języka polskiego
dysten — m IV, D. u, Ms. dystennie, blm miner. «minerał, krzemian glinu, zwykle niebieski o szklistym połysku, składnik wielu skał, używany w produkcji materiałów ogniotrwałych i kwasoodpornych; cyjanit» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
folidoid — m IV, D. u, Ms. folidoidoidzie; lm M. y miner. «minerał, uwodniony krzemian potasu, żelaza i magnezu; tworzy mikrokrystaliczne, bladozielone łuseczki; rozpowszechniony składnik morskich osadów marglistych» … Słownik języka polskiego
