- kuć
- ndk Xa, kuję, kujesz, kuj, kuł, kuty1. «obrabiać plastycznie na gorąco lub na zimno wyrób z metalu przez ręczne lub mechaniczne zgniatanie go uderzeniem lub naciskiem»
Żelazo kute.
□ Kuć żelazo, póki gorące.2. zwykle w imiesł. biernym: kuty «obijać, ozdabiać metalem»Drzwi, sanie kute.
3. «przybijać podkowy pod kopyta (konia), podkuwać»Kuć konia na gładko, na ostro.
◊ Kuty na cztery nogi «o człowieku: sprytny, przebiegły, zaradny, doświadczony życiowo»□ Konia kują, a żaba nogę podstawia.4. «rąbać, rozkruszać, np. kilofem, oskardem, skałę, kamień; wyrąbywać, wykuwać»Posąg kuty w kamieniu.
Droga kuta w skale.
5. «stukać, uderzać miarowo»Dzięcioł kuje w drzewo.
6. pot. «uczyć się intensywnie, z dużym wysiłkiem, zwykle bezmyślnie, na pamięć»Uczeń kuł od świtu do nocy.
Kuć słówka francuskie.
Słownik języka polskiego . 2013.