kumoter

kumoter
m IV, DB. \kumotertra, Ms. \kumotertrze; lm M. \kumotertrzy a. \kumotertrowie, DB. \kumotertrów
1. pot. «ktoś z kliki związanej wspólnymi interesami, pokrewieństwem, wzajemnym popieraniem się»

Zaufany kumoter.

2. gw. «kum, dobry znajomy, przyjaciel»
‹ze śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • kumoter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kumotertrze; lm M. kumotertrzy || kumotertrowie, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ktoś należący do grupy, kliki powiązanej wspólnymi interesami, wzajemnym popieraniem się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”