kupcowa

kupcowa
ż odm. jak przym. B. \kupcowawą, W. \kupcowawo
1. przestarz. «kobieta zajmująca się handlem»
2. przestarz. «żona kupca»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • kupcowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, W. kupcowawo {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: kobieta trudniąca się kupiectwem, handlem; sprzedawczyni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić interesy z kupcową. Za ladą …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”