- kupeczka
- ż III, CMs. \kupeczkaczce; lm D. \kupeczkaczekzdr. od kupka (tylko w zn. a i b)a) w zn. a:
Kupeczka piasku, śniegu.
b) w zn. b:Kurczęta zbiły się w kupeczkę.
Słownik języka polskiego . 2013.
Kupeczka piasku, śniegu.
Kurczęta zbiły się w kupeczkę.
Słownik języka polskiego . 2013.
kupeczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kupeczkaczce; lm D. kupeczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kupka w zn. 1.: Kupeczka cukierków, mąki, żwiru; w zn. 2.: Ptaszki stały w kupeczce. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień