kurancik

kurancik
m III, D. -a, N. \kurancikkiem; lm M. -i
zdr. od kurant (tylko w zn. 1, 2).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”