W willi kwaterowali oficerowie.
Słownik języka polskiego . 2013.
kwaterować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwaterowaćruję, kwaterowaćruje, kwaterowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować kwaterę (w zn. 1.); mieszkać gdzieś tymczasowo (najczęściej w odniesieniu do wojska) : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwatera — ż IV, CMs. kwateraerze; lm D. kwateraer 1. «mieszkanie, pomieszczenie wynajmowane lub zajęte na pobyt czasowy, zwłaszcza przez wojsko w okresie działań wojennych» ∆ Kwatery prywatne «pokoje wynajmowane w mieście poza hotelami albo pokoje na… … Słownik języka polskiego
kwaterowanie — n I rzecz. od kwaterować … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
