- lektorka
- ż III, CMs. \lektorkarce; lm D. \lektorkarek«kobieta lektor»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
lektorka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc, lektorkarce; lm D. lektorkarek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. lektor I. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bakcyl — 1. Połknąć bakcyla, zarazić się bakcylem czegoś «stać się gorącym zwolennikiem czegoś, polubić coś bardzo»: Nasza lektorka aktorka zaproponowała mi, bym wziął udział w przedstawieniu przygotowywanym przez Szletyńskiego pt. Puszkin, i... połknąłem … Słownik frazeologiczny