- leżeć
- ndk VIIb, \leżećżę, \leżećżysz, leż, \leżećżał, \leżećżeli1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym»
Leżeć na tapczanie, wersalce.
Leżeć w łóżku.
Leżeć na wznak, pokotem.
Leżeć do góry brzuchem.
◊ Leżeć w szpitalu, klinice itp. «leczyć się przebywając w szpitalu, klinice itp.»◊ pot. Leżeć na grypę, odrę itp. «być chorym na grypę, odrę itp.»◊ Leżeć u czyich nóg «korzyć się przed kimś, wielbić kogoś»◊ Leżeć w grobie, na cmentarzu, w ziemi «nie żyć, być pochowanym»◊ Leżeć na pieniądzach «mieć dużo pieniędzy»2. «znajdować się, być położonym, zajmować jakieś miejsce w czymś, tkwić»Chiny leżą na Dalekim Wschodzie.
Warszawa leży nad Wisłą.
Wioska leżała w dolinie.
◊ Coś leży w czyimś charakterze, usposobieniu «coś stanowi czyjąś istotną, stałą cechę, odpowiada czyjemuś charakterowi»◊ Coś leży w czymś «coś zawiera się w czymś, polega na czymś, stanowi istotę czegoś»◊ Coś leży w czyimś interesie «coś jest dla kogoś korzystne»◊ Coś (np. pieniądze, władza) leży na ulicy «coś jest łatwe do zdobycia, dostępne»3. «rozpościerać się na pewnej przestrzeni; pokrywać coś; zajmować miejsce na czymś»Kurz leżał na podłodze.
Rzęsa leżała na wodzie.
Błoto leży na ulicy.
Koc leży na tapczanie.
Obrus leży na stole.
◊ Ubranie leży na kimś dobrze, doskonale, jak ulał «ubranie dobrze się na kimś układa, jest dobrze dopasowane»◊ Coś leży komuś na sercu, na wątrobie «coś kogoś obchodzi, martwi, zależy komuś na czymś; coś kogoś denerwuje, dręczy»◊ Coś leży komuś na sumieniu «ktoś ma wyrzuty sumienia»◊ Coś (np. miasto, budynek) leży w gruzach «coś (np. miasto, budynek) jest całkowicie zniszczone»4. «być odłożonym, nie wykorzystanym; nie być w obiegu»Robota leży.
Nakład leży w księgarni.
◊ Coś (np. ziemia, grunt, pole, praca, nauka) leży odłogiem «coś (np. ziemia, grunt, pole) zostaje przez dłuższy czas bez uprawy, jest zaniedbywane; praca i nauka są odłożone, zaniedbane»5. pot. «znajdować się w sytuacji bez wyjścia»często w zwrocie: Leżeć na obie łopatki.6. karc. «nie wziąć zapowiedzianej w licytacji liczby lew»Leżeć bez pięciu.
* łow. Leżeć twardo, kamieniem «o zwierzętach łownych: dopuszczać myśliwego na strzał»
Słownik języka polskiego . 2013.