- licho
- I«źle, marnie, niewystarczająco»
Licho jadać, zarabiać.
Być licho ubranym.
IIn II; lm D. lich1. «według dawnych wierzeń: zły duch, diabeł; ogólniej: coś złego, niepowodzenie, nieszczęście, bieda»Złe, rogate licho.
◊ pot. Do licha (ciężkiego), idź do licha, do licha z czymś; tam do licha, u licha; niech cię (go) licho; niech cię (go, to) licho porwie, weźmie «przekleństwa, zwroty wyrażające zniecierpliwienie, złość, gniew»◊ Mieć czegoś do licha (i trochę) «mieć czegoś bardzo dużo, w nadmiarze»◊ Na licho się zdało «coś jest niepotrzebne, bezużyteczne, bez wartości»◊ Po jakiego (kiego) licha «po co, na co, w jakim celu»◊ Licha wart «do niczego, nic nie wart»◊ Pal licho! Pal was licho! Bierz licho! «niech tam, wszystko jedno»◊ Wywołać, sprowadzić licho «spowodować coś przykrego, ściągnąć kłopoty, nieszczęście nieostrożnym, niewłaściwym postępowaniem»◊ Licho wie «nic nie wiadomo»◊ Licho kogoś bierze «coś kogoś wyprowadza z równowagi, coś złości»◊ Licho porwało, wzięło (coś lub kogoś) «coś zginęło, przepadło; ktoś odszedł, zniknął, umarł»◊ Licho kogoś przyniosło, nadało «ktoś niepotrzebnie przyszedł, jest zbyteczny, sprawia kłopot»◊ Licho kogoś nosi «ktoś się włóczy niepotrzebnie nie wiadomo gdzie»◊ Zły jak licho «bardzo zły»◊ Licho nie śpi «zawsze grozi coś złego»□ Nie budź licha, kiedy śpi.2. daw. «liczba nieparzysta»dziś tylko we fraz. Grać w cetno, licho «zgadywać, czy przedmioty zamknięte w dłoni są w liczbie parzystej, czy nieparzystej»
Słownik języka polskiego . 2013.