- liniatura
- ż IV, CMs. \liniaturaurze; lm D. \liniaturaur«rozmieszczenie, układ linii w zeszytach, księgach handlowych itp.»
Liniatura zeszytu, papieru.
Bruliony z liniaturą, bez liniatury.
Słownik języka polskiego . 2013.
Liniatura zeszytu, papieru.
Bruliony z liniaturą, bez liniatury.
Słownik języka polskiego . 2013.
liniatură — LINIATÚRĂ, liniaturi, s.f. Ansamblul liniilor orizontale sau verticale imprimate pe o foaie, un caiet, un registru etc. [Pr: ni a ] – Din germ. Lineatur. Trimis de LauraGellner, 24.05.2004. Sursa: DEX 98 liniatúră s. f. (sil. ni a ), g. d. art … Dicționar Român
liniatúrã — s. f. (sil. ni a ), g. d. art. liniatúrii; pl. liniatúri … Romanian orthography
rubricatură — rubricatúră s. f. (sil. bri ), g. d. art. rubricatúrii Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic RUBRICATÚRĂ s.f. Împărţirea unui registru, a unui formular etc. în rubrici; liniatură. [< germ. Rubrikatur]. Trimis de… … Dicționar Român