Słownik języka polskiego . 2013.
autotrof — AUTOTRÓF, Ă, autotrofi, e, adj. (Despre organisme vegetale) Care este capabil să transforme substanţele anorganice în elemente organice necesare hranei. [pr.: a u ] – Din fr. autotrophe. Trimis de ana zecheru, 01.07.2002. Sursa: DEX 98 autotróf … Dicționar Român
autòtrof — au|tò|trof Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
autotróf — adj. m. (sil. a u , trof), pl. autotrófi; f. sg. autotrófã, pl. autotrófe … Romanian orthography
àutotrofan — àutotrof|an prid. 〈odr. fnī〉 koji ima svojstvo da sam stvara od anorganskih organske spojeve [biljke su ∼ne; ∼ni organizmi], opr. heterotrofan … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
autotroficzny — ∆ biol. Bakterie autotroficzne «bakterie samożywne, które podobnie jak rośliny zielone odżywiają się substancjami nieorganicznymi, głównie dwutlenkiem węgla» ∆ Organizm autotroficzny → autotrof … Słownik języka polskiego
chemoautotrof — m IV, D. u, Ms. chemoautotroffie; lm M. y biochem. «organizm samożywny (autotrof) nie wymagający do swych procesów życiowych energii świetlnej, czerpiący energię z przemiany związków mineralnych» Do chemoautotrofów zaliczamy bakterie wodorowe,… … Słownik języka polskiego
