awanturnica

awanturnica
ż II, DCMs. \awanturnicacy; lm D. \awanturnicaic
1. «kobieta skłonna do kłótni, awantur, intryg; złośnica»

Poskromić małą awanturnicę.

2. przestarz. «kobieta prowadząca burzliwy tryb życia, nie licząca się z przyjętymi w danym środowisku normami kulturalnymi i obyczajowymi; kobieta poszukująca przygód»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • awanturnica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta skłonna do wszczynania awantur, kłótni {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mąciwoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. mąciwodaodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sieje niepokój, zamęt; wichrzyciel, mąciciel, awanturnik, warchoł {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mąciwoda II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”