- awanturka
- ż III, CMs. \awanturkarce; lm D. \awanturkarekzdr. od awanturaa) w zn. 1:
Wynikła jakaś mała awanturka.
b) w zn. 2:Miewał awanturki z kobietami.
Słownik języka polskiego . 2013.
awanturka
Look at other dictionaries:
awanturka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. awanturkarce; lm D. awanturkarek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od awantura: Niewielka awanturka. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
