- łapa
- ż IV, CMs. łapie; lm D. łap1. «noga ssaka (nie mającego kopyt) albo ptaka»
Pies siadł na tylnych łapach.
Kot liże łapę.
2. rub. żart. «ludzka dłoń; ręka»Dać, dostać po łapach.
Daj łapę na zgodę!
◊ pot. Dać w łapę, smarować łapę, wsadzić coś w łapę «dać komuś łapówkę, napiwek; przekupić kogoś»◊ Dostać w łapę, dostać coś do łapy «dostać łapówkę, napiwek; zostać przez kogoś przekupionym»◊ Dostać kogoś w łapy «złapać kogoś po to, aby go ukarać, wywrzeć na nim zemstę itp.»◊ Lizać czyjeś łapy «poniżać się przed kimś, płaszczyć się»◊ Położyć łapę na czymś «wziąć coś w swoje posiadanie, zabrać, zagarnąć coś»◊ Trzymać kogoś w łapie, w łapach «uzależniać kogoś od siebie, kierować kimś»◊ Wpaść, leźć itp. w czyjeś łapy «dać się złapać, uwięzić, znaleźć się w czyjejś mocy»◊ Ktoś (zawsze) upadnie na cztery łapy «ktoś wychodzi (zawsze) cało z trudnych, przykrych sytuacji»◊ Niedźwiedzie łapy «duże, niezgrabne ręce»◊ posp. Żyć z kimś na kocią łapę «żyć z kimś w związku nielegalnym, bez ślubu»3. techn. «krótka wystająca część maszyny służąca do jej przymocowania do podstawy»Łapa statywu.
∆ Łapa kotwicy «końcowa część ramienia kotwicy zaczepiająca o dno»
Słownik języka polskiego . 2013.
