łapka

ż III, CMs. \łapkapce; lm D. \łapkapek

1. zdr. od łapa

a) w zn. 1:

Łapki wiewiórki.

Pies służy na dwóch łapkach.

∆ Łapki karakułowe «skórki z dolnej części nóg owiec karakułowych; futro zszywane z tych skórek»

◊ Kurze łapki «zmarszczki wokół oczu»

◊ Służyć, skakać itp. przed kimś na (dwóch) łapkach «podlizywać się komuś, starać się komuś przypodobać, pozyskać czyjeś względy»

b) w zn. 2:

Drobna, delikatna łapka.

∆ Gra, zabawa w łapki «gra, zabawa dziecięca polegająca na wzajemnym uderzaniu w dłonie»

2. tylko w lm «znak piśmienniczy i drukarski ograniczający z dwóch stron wyraz, zdanie, cytat itp. w celu wyodrębnienia go»

3. «kawałek skóry przybity do kijka, służący do zabijania much; packa»

4. «przyrząd służący do łapania zwierząt; pułapka, wnyki, sidła»

Łapka na zające, na myszy.

Zastawić łapkę.