- łoże
- n I; lm D. łóż1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś»
Staroświeckie szerokie łoże.
Łoże małżeńskie.
◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja; żartobliwie o bardzo niewygodnym łóżku, posłaniu»◊ Łoże boleści «łóżko, na którym leży obłożnie chory; przenośnie o ciężkiej, obłożnej chorobie»◊ Dziecko (z) nieprawego łoża, lewego łoża «dziecko urodzone poza związkiem małżeńskim; dziecko nieślubne»◊ Dziecko (z) prawego łoża «dziecko urodzone w związku małżeńskim; dziecko ślubne»◊ Dzielić z kimś łoże «współżyć z kimś płciowo»◊ przestarz. Łoże śmiertelne, łoże śmierci «łoże, na którym leży człowiek ciężko chory, umierający; przenośnie o śmiertelnej chorobie»2. techn. «obsada, podstawa, na której się wspiera lub na której jest umocowana maszyna, lufa broni itp.»Łoże działa.
Łoże obrabiarki.
∆ wojsk. Łoże karabinu «drewniana część karabinu służąca za uchwyt i razem z nakładką i okuciem łącząca wszystkie jego części»
Słownik języka polskiego . 2013.