- aerodyna
- ż IV, CMs. \aerodynanie; lm D. \aerodynayn«statek powietrzny, cięższy od powietrza, np. samolot, śmigłowiec, szybowiec, mogący latać wskutek dynamicznego oddziaływania powietrza na płaty nośne»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
dyszolot — m IV, D. u, Ms. dyszolotocie; lm M. y lotn. «aerodyna bez powierzchni nośnych, poruszająca się lub utrzymująca się nieruchomo w powietrzu wskutek dynamicznego oddziaływania strumienia gazów wylotowych, wypływających z dyszy silnika odrzutowego,… … Słownik języka polskiego