mamrotać

mamrotać
ndk IX, \mamrotaćoczę (\mamrotaćocę), \mamrotaćoczesz (\mamrotaćocesz), \mamrotaćocz, \mamrotaćał, \mamrotaćany
«mówić półgłosem, niewyraźnie, niezrozumiale; mruczeć pod nosem»

Mamrotać przez sen.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • mamrotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, mamrotaćoczę || mamrotaćocę, mamrotaćcze || mamrotaćoce, mamrotaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiadać słowa niewyraźnie, niezrozumiale, ściszonym i nosowo brzmiącym głosem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezrozumiale… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mamrotać — (coś) pod nosem zob. nos 10 …   Słownik frazeologiczny

  • nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

  • wąs — 1. Młodzieniec, chłopak, chłop itp. pod wąsem «młody mężczyzna, któremu rosną już wąsy, który wkracza w dorosłość»: (...) Janusz okazał się (...) młodym człowiekiem pod wąsem, wyrośniętym, opalonym i bardzo ładnym, z kasztanowatą czupryną i… …   Słownik frazeologiczny

  • mamlać — ndk IX, mamlaćmlę, mamlaćmlesz, mamlaćmlaj, mamlaćał, mamlaćany 1. «mówić niewyraźnie, niezrozumiale, jak gdyby się coś miało w ustach; mamrotać, mamleć» Mamlać coś pod nosem. 2. «jeść powoli, niedołężnie, obracając pokarm językiem, śliniąc się;… …   Słownik języka polskiego

  • mamrotanie — n I rzecz. od mamrotać …   Słownik języka polskiego

  • międlić — ndk VIa, międlićlę, międlićlisz, międl (międlićlij), międlićlił, międlićlony 1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg… …   Słownik języka polskiego

  • mruczeć — ndk VIIb, mruczećczę, mruczećczysz, mrucz, mruczećczał, mruczećczeli, mruczećany mruknąć dk Va, mruczećnę, mruczećniesz, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęła, mruczećnęli, mruczećnięty, mruczećnąwszy 1. «o niektórych zwierzętach: wydawać… …   Słownik języka polskiego

  • nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

  • pomrukiwać — ndk VIIIb, pomrukiwaćkuję, pomrukiwaćkujesz, pomrukiwaćkuj, pomrukiwaćiwał «mruczeć, mamrotać raz po raz, od czasu do czasu» Pomrukiwać pod nosem. Pomrukiwać z niezadowoleniem. Pomrukiwał jak niedźwiedź …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”