- bacznie
- \bacznieej«z uwagą; uważnie»
Bacznie się przypatrywać komuś, obserwować kogoś.
Nadstawiać bacznie uszu.
Słownik języka polskiego . 2013.
bacznie
Look at other dictionaries:
bacznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o sposobie patrzenia na coś, słuchania czegoś: z największą uwagą, czujnie (spodziewając się jakiegoś zagrożenia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bacznie śledził każdy ruch przeciwnika. Zwiadowca bacznie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lustrować — ndk IV, lustrowaćruję, lustrowaćrujesz, lustrowaćruj, lustrowaćował, lustrowaćowany 1. «dokonywać lustracji, oględzin; kontrolować stan czegoś» Lustrować teren robót. 2. «krytycznie, bacznie się czemuś, komuś przyglądać» Lustrować kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
chuchać — 1. Chuchać i dmuchać (na coś) «bardzo się o coś troszczyć, dbać o coś»: Od nas samych w głównej mierze zależy dalszy bieg wypadków. Musimy chuchać i dmuchać, a zarazem bacznie spoglądać na działania partii. Kultura P 400 401/1981. 2. Chuchać i… … Słownik frazeologiczny
pilnie — pilnieej 1. «dokładając starań, nie szczędząc wysiłku, troskliwie, gorliwie, starannie; uważnie, bacznie» Pilnie odrabiać lekcje, słuchać wykładu, czytać prasę. Przykładać się do czegoś pilnie. Czuwać pilnie nad czymś. Śledzić pilnie rozwój… … Słownik języka polskiego
popatrzeć — dk VIIb, popatrzećrzę, popatrzećrzysz, popatrzećpatrz, popatrzećrzał, popatrzećrzeli a. popatrzyć dk VIb, popatrzećrzył 1. «spędzić chwilę na patrzeniu; spojrzeć, rozejrzeć się» Popatrzeć na kogoś. Popatrzyć na zegarek. Popatrzeć komuś w oczy.… … Słownik języka polskiego
strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku … Słownik języka polskiego
uważnie — uważnieej «z uwagą, w skupieniu; bacznie, ostrożnie» Pisać, czytać uważnie. Uważnie słuchać wykładu. Uważnie stąpać po lodzie. Uważnie się rozglądać … Słownik języka polskiego
wlepić — dk VIa, wlepićpię, wlepićpisz, wlep, wlepićpił, wlepićpiony wlepiać ndk I, wlepićam, wlepićasz, wlepićają, wlepićaj, wlepićał, wlepićany 1. «umieścić w czymś przez przyklejenie; wkleić» Wlepić fotografie do albumu. ◊ Wlepić oczy, wzrok, źrenice w … Słownik języka polskiego
lustrować się – zlustrować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} bacznie, krytycznie przyglądać się jeden drugiemu :{{/stl 33}}{{stl 10}}Lustrować się spojrzeniami. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieć na oku — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć coś upatrzonego, wiązać z czymś, z kimś swoje plany, zamierzenia, przyszłe działania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć na oku kandydata na prezesa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
