mars

I

m IV, DB. -a, Ms. \marssie, blm

1. Mars «rzymski bóg wojny»

2. «ściągnięte brwi jako wyraz niezadowolenia, zasępienia; groźny, ponury wyraz twarzy»

Chodzić z marsem na czole.

Mieć marsa na czole.

‹łac.›

II

m IV, D. -u, Ms. \marssie; lm M. -y

mors. «półkolista platforma lub kosz umieszczony na maszcie, na statkach żaglowych w miejscu połączenia kolumny masztu ze stengą; służy jako punkt obserwacyjny, a na okrętach wojennych również do ustawiania przyrządów pomiarowych; bocianie gniazdo»

‹hol.›