martwica

martwica
ż II, DCMs. \martwicacy, blm
1. rzad.martwota
2. korowina
3. geol. «warstwa gleby znajdująca się pod warstwą orną, zwykle zbita, mało przewiewna i uboga w drobnoustroje; zawiera czasami związki chemiczne szkodliwe dla roślin»
4. med. «miejscowe obumarcie tkanek spowodowane niedokrwieniem (np. w zawale mięśnia sercowego), oparzeniem, odmrożeniem, działaniem jadów bakteryjnych; nekroza»

Martwica kości, skóry, wątroby itp.

5. petr. «skała osadowa pochodzenia chemicznego, wapienna lub krzemionkowa, jasna, porowata, gąbczasta; powstaje przez wytrącanie się węglanu wapnia lub krzemionki, głównie z wód źródlanych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • martwica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol., med. {{/stl 8}}{{stl 7}} miejscowe obumarcie komórek żywego organizmu, obejmujące tkankę, a niekiedy narząd, będące rezultatem określonego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • karbunkuł — m IV, D. u, Ms. karbunkułule; lm M. y 1. med. «ropne zapalenie i martwica licznych sąsiadujących ze sobą torebek włosowych przechodzące na tkankę podskórną; czyrak mnogi» 2. daw. «kamień szlachetny barwy czerwonej (rubin, granat)» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kolagenoza — ż IV, CMs. kolagenozazie; lm D. kolagenozaoz med. kolagenozy «schorzenia, w których występuje martwica tkanki łącznej włóknistej; także schorzenia tkanki łącznej w całym organizmie, jak np. choroba reumatyczna, twardzina skóry, zapalenie skórno… …   Słownik języka polskiego

  • martwiczy — przym. od martwica (zwykle w zn. 4) Tkanka martwicza. Ogniska, zmiany martwicze …   Słownik języka polskiego

  • nekroza — ż IV, CMs. nekrozazie, blm 1. med. «obumarcie tkanek żywego organizmu, obejmujące niekiedy cały narząd, spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi lub wewnętrznymi; martwica» 2. roln. «miejscowe lub ogólne obumarcie tkanek roślin z powodu… …   Słownik języka polskiego

  • odleżyna — ż IV, CMs. odleżynanie; lm D. odleżynayn «martwica skóry, rana, odparzenie ciała, powstające w wyniku długotrwałego ucisku naczyń krwionośnych u chorych leżących bez ruchu» Bolesne, rozległe odleżyny. Odleżyny na biodrach. Nabawić się odleżyn …   Słownik języka polskiego

  • rozmiękanie — n I rzecz. od rozmiękać ∆ med. Rozmiękanie mózgu «martwica w określonym obszarze mózgu, spowodowana niedokrwieniem lub wylewem krwi do tkanki mózgowej» …   Słownik języka polskiego

  • zawał — m IV, D. u, Ms. zawałale; lm M. y 1. «ograniczona martwica tkanek powstająca na skutek nagłego odcięcia dopływu krwi tętniczej do danej części tkanki» Zawał serca, płuca, nerki. Zawał mózgu. 2. górn. «samorzutne lub celowo spowodowane zawalenie… …   Słownik języka polskiego

  • nekroza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. nekrozazie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}anat. {{/stl 8}}{{stl 7}} miejscowe obumarcie tkanek żywego ustroju, obejmujące niekiedy cały narząd; martwica {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • udar serca — {{/stl 13}}{{stl 8}}med. {{/stl 8}}{{stl 7}} ograniczona martwica tkanek wskutek odcięcia dopływu krwi tętnicznej do danej części tkanki; zawał serca {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”