- marudnie
- \marudnieejprzysłów. od marudnya) w zn. 1:
Praca szła dość marudnie.
b) w zn. 2:Dziecko zachowywało się marudnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Praca szła dość marudnie.
Dziecko zachowywało się marudnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
marudnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., marudnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. marudny w zn. 2.: Nauka szła jej marudnie.; w zn. 3.: Chory zachowywał się marudnie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zajęczeć — dk VIIb, zajęczećczę, zajęczećczysz, zajęczećczał, zajęczećczeli «wydać jęk, głos podobny do jęku; powiedzieć coś z jękiem, płaczliwie, żałośnie» Chory zajęczał głośno. Dziecko zajęczało marudnie. przen. «zabrzmieć, zadźwięczeć żałośnie, smutnie» … Słownik języka polskiego