marzenie

n I; lm D. \marzenieeń

1. «dowolne przypadkowe kojarzenie wyobrażeń; fantazjowanie, rojenie; obraz myślowy czegoś upragnionego, przedmiot pragnień i dążeń; dążenie, pragnienie»

Niedościgłe, niedoścignione, piękne, przyjemne, próżne, płonne, śmiałe, najśmielsze marzenia.

Marzenia o wyższych studiach, o szczęściu, o sławie.

Oddawać się marzeniu a. marzeniom.

Pogrążyć się, zatopić się w marzeniach.

Ocknąć się, przebudzić się z marzeń.

Spełnienie marzeń.

Wieczór księżycowy usposabia do marzeń.

◊ Senne marzenie «coś nierealnego, nierzeczywistego»

◊ Marzenie ściętej głowy «coś, co nie daje się zrealizować»

◊ Szczyt marzeń «to, o czym się marzy jako o największym sukcesie, ideale życiowym, szczęściu»

◊ Być u szczytu marzeń «osiągnąć najwyższy stopień powodzenia, o którym się marzyło»

◊ Pożegnać się z marzeniami «stracić nadzieję, że coś się spełni, urzeczywistni; zrezygnować z osiągnięcia czegoś lub z dążenia do czegoś»

przen. «o czymś pięknym, doskonałym itp.»

To marzenie, nie suknia.

2. «występujący podczas snu bezładny ciąg myśli i wyobrażeń, nie podlegających prawom logiki ani zasadom przestrzenno-czasowym (zwykle w wyrażeniu: marzenie senne)»

Spać twardo, bez marzeń.

∆ Marzenie na jawie «utrata poczucia realności; sen na jawie»