- matecznik
- m III, D. -a, N. \matecznikkiem; lm M. -i1. «trudno dostępne miejsce w puszczy, gdzie są legowiska zwierzyny leśnej (zwłaszcza grubego zwierza); gęstwina w głębi puszczy, ostęp leśny»
Wypłoszyć zwierzę z matecznika.
Zwierz zaszył się w mateczniku.
Głupi niedźwiedziu! gdybyś w mateczniku siedział, nigdy by się o tobie Wojski nie dowiedział. (Mickiewicz)
2. ogr. leśn. «poletko, na którym się uprawia sadzonki roślin przeznaczonych na rozmnażanie»Matecznik chryzantem, goździków.
∆ Matecznik topolowy «rozsadnik służący do produkcji zrzezów topolowych»3. zool. «wydłużona komórka na brzegu pszczelego plastra, znacznie większa od pozostałych komórek, przeznaczona do wylęgu pszczelej matki; komórka mateczna»
Słownik języka polskiego . 2013.