- materialnie
- przysłów. od materialny (zwykle w zn. 2)
Ktoś materialnie niezależny.
Pomóc komuś materialnie.
Materialnie powodzi się komuś dobrze.
Słownik języka polskiego . 2013.
materialnie
Look at other dictionaries:
materialnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} pod względem finansowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być materialnie niezależnym (zależnym) od kogoś. Zrujnować kogoś materialnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaangażować — dk IV, zaangażowaćżuję, zaangażowaćżujesz, zaangażowaćżuj, zaangażowaćował, zaangażowaćowany 1. «przyjąć kogoś do pracy, zawrzeć z kimś umowę o pracę» Zaangażować aktora. Zaangażować pracowników do biura, do fabryki. Zaangażować kogoś na… … Słownik języka polskiego
angażować — ndk IV, angażowaćżuję, angażowaćżujesz, angażowaćżuj, angażowaćował, angażowaćowany 1. «przyjmować do pracy, zawierać z kimś umowę o pracę» Angażować nowego pracownika. Angażować aktorów do teatru. 2. «wiązać kogoś z czymś materialnie lub… … Słownik języka polskiego
kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… … Słownik języka polskiego
łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną … Słownik frazeologiczny
skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… … Słownik frazeologiczny
konkretny — konkretnyni «istniejący materialnie, określony pod względem czasu, miejsca, warunków; realny, rzeczywisty, nieabstrakcyjny» Konkretne fakty, warunki. ∆ jęz. Przypadki konkretne «przypadki w deklinacji będące głównymi wykładnikami kierunku, ruchu… … Słownik języka polskiego
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
łaskawy — a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) łaskawywi, łaskawywszy «okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający» Łaskawy uśmiech, spojrzenie. Łaskawy los. Życie było dla kogoś łaskawe … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
