mawiać

mawiać
ndk I, \mawiaćam, \mawiaćasz, \mawiaćają, \mawiaćaj, \mawiaćał
«mówić coś wielokrotnie, mieć zwyczaj coś mówić; powtarzać coś nieraz, od czasu do czasu»

Tak mawiali nasi przodkowie.

W trudnych okolicznościach mawiał: „Jakoś to będzie".


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • mawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mawiaćam, mawiaća, mawiaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} powtarzać coś wiele razy, mówić coś, często, mieć zwyczaj mówić coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}W sytuacjach krytycznych mawiał: „Nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uroda — Taka już jego, jej itp. uroda «o czyichś określonych cechach charakteru»: Każda, nawet najbardziej banalna czynność domowa urastała w jej wykonaniu do rangi klęski żywiołowej. Lecz mimo to światopogląd Heleny daleki był od katastrofizmu. (...) –… …   Słownik frazeologiczny

  • mawianie — n I rzecz. od mawiać …   Słownik języka polskiego

  • Uebel (Adv.) — 1. Da geht s übel zu, wo Frevel die Trommel schlägt und Hoffart das Fähnlein trägt. 2. Der denkt übel, der das Widerspiel nicht doppelt bedenkt. Frz.: Mal pense qui ne contrepense et repense. (Kritzinger, 431b.) 3. Der ist übel daran, der im Mai… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”