mechanolamarkizm

m IV, D. -u, Ms. \mechanolamarkizmzmie, blm

biol. «odłam ewolucjonizmu stworzony na przełomie XIX i XX wieku przez kontynuatorów J. B. Lamarcka, przyjmujący, że przyczyną ewolucji organizmów jest bezpośrednie działanie na organizm zmieniających się warunków środowiska»

‹gr. + lamarkizm›