- meszta
- ż IV, CMs. \mesztaszcie; lm D. mesztzwykle w lm, reg. «pantofle domowe, ranne; także: półbuty»‹osm.-tur.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
meş — meşi m. mai ales la pl. 1) înv. Încălţăminte fără toc, confecţionată din piele foarte fină, purtată peste ciorapi, sub încălţămintea de stradă. 2) rar Încălţăminte de casă din pâslă. /<turc. mest Trimis de siveco, 10.01.2009. Sursa: NODEX … … Dicționar Român
meszt — m IV, D. a, Ms. mesztszcie; lm M. y zwykle w lm, reg. → meszta … Słownik języka polskiego