- metal
- m I, D. -u; lm M. -e, D. -i«nieprzezroczysta substancja o charakterystycznym połysku, odznaczająca się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, na ogół łatwą ciągliwością i kowalnością»∆ chem. fiz. Metale alkaliczne «pierwiastki chemiczne stanowiące rodzinę główną pierwszej grupy układu okresowego, metale lekkie, miękkie, łatwo topliwe, aktywne chemicznie; potasowce, litowce»∆ Metale ziem alkalicznych «pierwiastki chemiczne stanowiące rodzinę główną drugiej grupy układu okresowego, lekkie, miękkie metale o srebrzystym połysku; wapniowce»∆ Metale kolorowe, nieżelazne «wszystkie metale i stopy oprócz żelaza i jego stopów»∆ Metale lekkie «grupa metali nieżelaznych o ciężarze właściwym mniejszym niż 4,5 G/cm3 (np. glin, magnez, beryl oraz ich stopy)»∆ Metale ciężkie «metale nieżelazne oraz ich stopy, o ciężarze właściwym większym niż 4,5 G/cm3 (np. miedź, cynk, ołów, złoto, srebro, platyna)»∆ Metale szlachetne «metale najbardziej odporne chemicznie (złoto, srebro i platynowce)»∆ Metale półszlachetne «metale takie, jak nikiel, aluminium, chrom, odznaczające się właściwościami bardzo zbliżonymi do właściwości metali szlachetnych»∆ druk. Metal czcionkowy a. drukarski «stop ołowiu, antymonu i cyny, z którego się odlewa czcionki lub całe formy drukarskie; stop drukarski»‹łac. z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.