miąższ

miąższ
m II, D. -u, blm
«masa tkankowa tworząca części rośliny oraz narządy zwierzęce; tkanka komórkowa roślinna lub zwierzęca; ciało o gęstej konsystencji; masa, materia»

Miąższ drzewny.

Miąższ owocu.

Miąższ wątroby.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • miąższ — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} materia tkankowa, stosunkowo miękka, tworząca części roślin, narządy zwierząt; miękisz, masa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Soczysty miąższ pomidorów, gruszek. Miąższ drzewny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ananas — m IV, D. a, Ms. ananassie; lm M. y 1. «Ananas sativus, tropikalna roślina z rodziny ananasowatych, o łodydze do 1 m wysokości wyrastającej z rozetki sztywnych kolczastych liści i złocistożółtych, dużych, szyszkowatych owocostanach, uprawiana ze… …   Słownik języka polskiego

  • cytryna — ż IV, CMs. cytrynanie; lm D. cytrynayn 1. bot. «Citrus limon, roślina z rodziny rutowatych, niewysokie drzewo lub krzew o liściach skórzastych, wiecznie zielonych, białych kwiatach i mięsistych owocach mających bardzo soczysty, kwaśny miąższ i… …   Słownik języka polskiego

  • drako — ndm ∆ bot. Palma drako «Calmus draco, liana z rodziny palm, o cienkich, czepnych pędach i owocach, których miąższ dostarcza czerwonej żywicy, zwanej smoczą krwią, używanej do produkcji czerwonych lakierów i pokostów; rośnie na obszarze… …   Słownik języka polskiego

  • hubka — ż III, CMs. hubkabce; lm D. hubkabek «wysuszony miąższ huby lub inny materiał łatwo się tlący, używany przed rozpowszechnieniem się zapałek do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa» ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

  • kamienisty — 1. «pełen kamieni, pokryty kamieniami, zawierający dużo kamieni» Kamienisty brzeg, grunt. Kamienista szosa, droga. Kamieniste pole, dno rzeki. 2. rzad. «twardy jak kamień, stwardniały, skamieniały» Kamienisty miąższ gruszek …   Słownik języka polskiego

  • kantalup — m IV, D. a, Ms. kantaluppie; lm M. y bot. «Cucumis melo var. cantalupa, odmiana melona o owocach kulistych lub elipsoidalnych mających delikatny, pachnący miąższ, barwy pomarańczowej lub czerwonej» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • kokos — m IV, D. u a. a, Ms. kokossie; lm M. y 1. «jadalny owoc palmy kokosowej, którego skorupa i włókna są użytkowane w przemyśle, a wysuszony miąższ (kopra) dostarcza cennego oleju; orzech kokosowy» Rozłupać kokos. ◊ pot. Robić (na czymś) kokosy… …   Słownik języka polskiego

  • kopra — ż IV, CMs. kopraprze, blm «wysuszony miąższ orzechów palmy kokosowej, stanowiący surowiec służący głównie do wyrobu oleju» ‹płd. indyjskie› …   Słownik języka polskiego

  • limfatyczny — limfatycznyni przym. od limfa Płyn limfatyczny. ∆ Naczynia limfatyczne «naczynia rozprowadzające limfę; naczynia chłonne» ∆ Tkanka limfatyczna «siateczkowata tkanka łączna wytwarzająca limfocyty, stanowiąca miąższ węzłów chłonnych, migdałków,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”