- mieszkać
- ndk I, \mieszkaćam, \mieszkaćasz, \mieszkaćają, \mieszkaćaj«zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo»
Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w pensjonacie, na stancji.
Mieszkać u rodziny.
Mieszkać z rodzicami, przy rodzicach.
Mieszkać na wsi, w mieście.
Mieszkać w Warszawie, za granicą.
Mieszkać na ulicy Wspólnej, przy ulicy Wspólnej.
Mieszkać na rynku, w rynku.
Mieszkać na parterze, na pierwszym piętrze.
◊ Mieszkać ładnie, wygodnie, skromnie itp. «mieć ładne, wygodne, skromne itp. mieszkanie»◊ Mieszkać kątem «zajmować u kogoś, odnajmować od kogoś część pokoju»◊ Mieszkać o miedzę z kimś «sąsiadować z kimś, zamieszkując w przyległym gospodarstwie»◊ Mieszkać z kimś pod jednym dachem «zajmować mieszkanie wspólnie z kimś; żyć obok kogoś»◊ Mieszkać z kimś przez ścianę «zajmować sąsiednie mieszkanie»◊ pot. Mieszkać na kupie «zajmować wspólnie z większą liczbą osób małe mieszkanie; gnieździć się»przen. «być gdzieś obecnym, znajdować się, gościć»Spokój mieszkał w jego sercu.
Słownik języka polskiego . 2013.