Miękkość wełny, puchu, jedwabiu.
Miękkość spółgłoski.
Miękkość wody deszczowej.
Miękkość czyjegoś charakteru, usposobienia.
Kobieca miękkość rysów.
Miękkość melodii, tonów.
Miękkość w postępowaniu z kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
miękkość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. miękkośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie miękkim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miękkość poduszki, dywanu, tkaniny, chleba. Miękkość charakteru, usposobienia. Miękkość głosu, linii, spojrzenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
i — 1. «litera oznaczająca samogłoskę i (np. w wyrazach: ile, iść) lub miękkość poprzedzającej spółgłoski (np. w wyrazach: biały, miasto, wiedza, ciocia, siano) albo oznaczająca jednocześnie: samogłoskę i oraz miękkość głoski poprzedzającej (np. w… … Słownik języka polskiego
twardnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, twardniećeję, twardniećeje, twardniećniał, twardniećnieli {{/stl 8}}– stwardnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się twardym, sztywnym, tracić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korelatywny — «związany z korelacją, odnoszący się do korelacji; współzależny, odpowiadający» Twardość i miękkość p w formach stopa: stopie są względem siebie korelatywne. ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
kreska — ż III, CMs. kreskasce; lm D. kreskasek 1. «linia, zwykle cienka, krótka» Kreska pozioma, pionowa, pochyła. Rysować kreski. Podkreślić coś kreskami. 2. «znak graficzny w postaci krótkiej poprzecznej lub ukośnej linii, będący znakiem… … Słownik języka polskiego
pilśnić — ndk VIa, pilśnićnię, pilśnićnisz, pilśnićnij, pilśnićnił, pilśnićniony włók. «wykończać tkaniny wełniane (zgrzebne) w ten sposób, żeby poszczególne włókna wątku i osnowy sczepiły się i splątały, w wyniku czego wzrasta wytrzymałość, gęstość i… … Słownik języka polskiego
satynować — ndk IV, satynowaćnuję, satynowaćnujesz, satynowaćnuj, satynowaćował, satynowaćowany 1. druk. «wygładzać papier i nadawać mu odpowiedni połysk z obu stron przez przepuszczanie go między walcami kalandra» Papier satynowany. 2. włók. «wyrównywać… … Słownik języka polskiego
spalatalizować — dk IV, spalatalizowaćzuję, spalatalizowaćzujesz, spalatalizowaćzuj, spalatalizowaćował, spalatalizowaćowany jęz. «uczynić głoskę palatalną, nadać jej miękkość» spalatalizować się «o głosce: stać się miękką, palatalną» … Słownik języka polskiego
stwardnieć — dk III, stwardniećeję, stwardniećejesz, stwardniećej, stwardniećniał, stwardniećnieli, stwardniećniały, stwardniećniali 1. «stać się twardym, sztywnym» Mokre ubranie stwardniało na mrozie. Ręce stwardniałe od pracy. Gleba stwardniała, wyschła.… … Słownik języka polskiego
tylda — ż IV, CMs. tyldaldzie; lm D. tyld 1. «znak w postaci wężyka oznaczający, że wyraz jest napisany w formie skrótowej lub że jakaś jego część jest celowo opuszczona» 2. «znak diakrytyczny w postaci wężyka oznaczający w niektórych pisowniach miękkość … Słownik języka polskiego
