- miganie
- n I1. rzecz. od migać.2. «sposób porozumiewania się za pomocą migów rozpowszechniony wśród głuchoniemych; język migowy»miganie się rzecz. od migać się
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
miganie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}rz. od cz. migać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} forma porozumiewania się głuchoniemych; język migowy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chirologia — ż I, DCMs. chirologiagii, blm 1. → chiromancja 2. «sposób porozumiewania się głuchoniemych za pomocą ruchów palców rąk; miganie» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
daktylografia — ż I, DCMs. daktylografiafii, blm 1. «sposób porozumiewania się na migi, za pomocą znaków dawanych palcami rąk (stosowany np. wśród głuchoniemych); miganie» 2. przestarz. «pisanie na maszynie» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
daktylografia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} system znaków tworzonych przez odpowiednie ułożenie palców rąk, służący głuchoniemym do porozumiewania się; miganie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień