- mimo
- 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo»
Mimo urody nie miała powodzenia.
Wyszedł mimo zakazu.
Zawody odbyły się mimo deszczu.
∆ Mimo to, mimo wszystko «wbrew czemuś, pomimo; jednak»∆ Mimo że, mimo iż «wyrażenia spójnikowe używane w znaczeniu przyzwalającym; chociaż, choć, aczkolwiek»Nie chciał jeść, mimo że był głodny.
2. przestarz. «przyimek łączący się z rzeczownikiem (w dopełniaczu) oznaczającym przedmiot mijany w ruchu; blisko, obok, koło (kogoś, czegoś)»Przejść mimo domu.
◊ dziś żywa: Mimo woli «bezwiednie, odruchowo»◊ Puścić coś mimo uszu «nie zwrócić uwagi na czyjeś słowa, nie chcieć o czymś słyszeć»3. daw. «przysłówek towarzyszący czasownikom oznaczającym mijanie, przechodzenie obok czegoś; nie opodal, niedaleko, blisko, obok»Przejść, przejechać mimo.
Kula nie drasnęła go, przeszła mimo.
Słownik języka polskiego . 2013.