- miotła
- ż IV, CMs. \miotłatle; lm D. \miotłateł«narzędzie do zamiatania, pęk rózeg, najczęściej brzozowych, związanych od strony nie rozwidlonej w kształt trzonka albo związanych i przymocowanych do kija; podobne narzędzie ze słomy ryżowej, z piór itp., przeznaczone zwykle do oczyszczania czegoś z pyłu»
Miotła brzozowa, ryżowa.
Zdarta miotła.
Zamiatać, czyścić coś miotłą.
∆ bot. Miotła zbożowa «Apera spica-venti, roślina z rodziny traw, o długiej wiesze kwiatostanowej, osiągająca 1 m wysokości; rośnie w Europie i na Syberii, głównie w zbożach jako chwast; pospolita w Polsce na terenach nizinnych»∆ Czarcia miotła «skupienie nienormalnie rozwiniętych pędów, na których nie wytwarzają się kwiaty, a liście lub igły są zniekształcone i kruche; powstaje wskutek porażenia drzew przez grzyby pasożytnicze, spotykane np. na jodle, czereśni»◊ Nowa miotła «o człowieku gorliwie spełniającym swe obowiązki w nowym miejscu pracy»◊ Siedzieć (cicho) jak mysz pod miotłą «zachowywać się bardzo cicho, lękliwie; siedzieć bez ruchu»
Słownik języka polskiego . 2013.