Dyplom, kurs, egzamin mistrzowski.
Narada mistrzowska w fabryce.
Kariera mistrzowska.
Mecz, wyczyn mistrzowski.
Mistrzowska gra na fortepianie.
Wykonać coś po mistrzowsku.
Spisać się po mistrzowsku.
Słownik języka polskiego . 2013.
mistrzowski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, mistrzowskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący mistrza, mistrzostwa; doskonały, perfekcyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mistrzowski strzał na bramkę. Dyplom mistrzowski. Mistrzow ski kunszt.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
po mistrzowsku — → mistrzowski … Słownik języka polskiego
dudek — pot. Wystrychnąć kogoś na dudka «oszukać kogoś, zrobić z kogoś głupca, ośmieszyć kogoś»: (...) stara się wystrychnąć na dudka swoich antagonistów, dając mistrzowski pokaz hipokryzji (...) brawurowo grając nawróconego i potulnego, choć kipi w nim… … Słownik frazeologiczny
derby — n ndm 1. sport. «największa doroczna klasyczna gonitwa dla trzyletnich koni na wyścigach konnych» Zwycięzca wielkiego derby w Warszawie. 2. sport. «mecz dwu lokalnych drużyn traktowany niezależnie od rangi (towarzyski, mistrzowski) jako… … Słownik języka polskiego
kunsztowny — kunsztownyniejszy «wykonany z artyzmem, precyzją, mistrzowski, artystyczny, misterny» Kunsztowna fryzura. Kunsztowna robota … Słownik języka polskiego
majsterski — majsterskiscy 1. «odnoszący się, należący do majstra» 2. przestarz. «wykonany doskonale, wzorowo, świetnie; mistrzowski» … Słownik języka polskiego
mecz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «spotkanie sportowe; rozegranie partii między pojedynczymi zawodnikami lub dwiema drużynami» Mecz piłkarski, tenisowy, basebalowy. Mecz półfinałowy, finałowy, mistrzowski, towarzyski. Mecz międzypaństwowy, międzyszkolny … Słownik języka polskiego
mistrzowsko — «jak mistrz, w sposób mistrzowski, po mistrzowsku; znakomicie, doskonale, świetnie» Grać, śpiewać, tańczyć mistrzowsko. Mistrzowsko wywiązać się z zadania … Słownik języka polskiego
pędzel — m I, D. pędzeldzla; lm M. pędzeldzle, D. pędzeldzli «narzędzie składające się z pęczka włosów z sierści zwierzęcej lub ze sztucznych włosów oprawionych w trzonek» Pędzel okrągły, płaski. Pędzel do malowania, golenia. Nakładać farby pędzlem. ◊… … Słownik języka polskiego
wirtuoz — m IV, DB. a, Ms. wirtuozzie; lm M. i a. owie, DB. ów «wybitny solista, odtwórca dzieł muzycznych, szczególnie instrumentalista, władający w sposób mistrzowski techniką wykonawczą» Biegłość wirtuoza. przen. Wirtuoz słowa. ‹wł., fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
