- balkonik
- m III, D. -a a. -u, N. \balkonikkiem; lm M. -izdr. od balkon (tylko w zn. 1)
Wieża ratuszowa z balkonikiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Wieża ratuszowa z balkonikiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
balkonik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, || u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały balkon (w zn. 1.) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruchomy stojak z oparciem przypominającym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
portfenetr — m IV, D. u, Ms. portfenetrtrze; lm M. y archit. «okno sięgające do podłogi, czasem wychodzące na płytki balkonik, zabezpieczone zewnętrzną balustradą lub niską kratą, charakterystyczne zwłaszcza dla architektury pałacowej w. XVII XIX» ‹fr.› … Słownik języka polskiego