Mitygować kogoś łagodnymi słowami.
Mitygować czyjś gniew.
Mitygować się w złości.
Umiał się mitygować w potrzebie.
Słownik języka polskiego . 2013.
mitygować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, mitygowaćguję, mitygowaćguje, mitygowaćany {{/stl 8}}– zmitygować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić zachowanie kogoś bardziej odpowiednim przez powstrzymywanie nadmiaru jego ekspresji : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mitygować się – zmitygować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czynić swoje zachowanie bardziej odpowiednim przez powstrzymywanie nadmiaru swojej ekspresji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciał go uderzyć, ale zmitygował się w porę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mitygowanie — ↨ mitygowanie się n I rzecz. od mitygować (się) … Słownik języka polskiego
reflektować — ndk IV, reflektowaćtuję, reflektowaćtujesz, reflektowaćtuj, reflektowaćował, reflektowaćowany 1. «ubiegać się, starać się o coś, pretendować do czegoś, mieć ochotę na coś, pragnąć czegoś» Reflektować na jakąś pracę, jakieś zajęcie, stanowisko.… … Słownik języka polskiego
powściągać się – powściągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powstrzymywać się przed czymś, narzucać sobie jakieś ograniczenia; też: hamować się, opanowywać swoje reakcje; mitygować się, brać się w ryzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powściągać się w towarzystwie. Ledwie się powściągnął, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmitygować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mitygować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
