- mleć
- ndk XI, mielę, mielesz, miel, mełł, mełła, mełli, mielony«kruszyć, rozdrabniać, rozcierać coś na drobne cząsteczki (na proszek, na miazgę), posługując się odpowiednimi przyrządami i urządzeniami mechanicznymi; przerabiać zboże na mąkę, kaszę»
Mleć kawę, mięso.
Mleć zboże na mąkę.
Czekolada mielona.
Pieprz, cynamon mielony.
◊ pot. Mleć językiem, ozorem itp.; mleć w kółko, mleć byle co itp. «mówić szybko, dużo, bez zastanowienia; paplać, trajkotać»◊ Mleć w ustach (w zębach, przez zęby itp.) jakieś słowa, przekleństwa «wypowiadać jakieś słowa, przekleństwa z zaciśniętymi (np. z gniewu) szczękami»□ Na jednym (na kimś) się mełło, na drugim (na tobie, na was itp.) się skrupi «jeden nabroi, a ktoś drugi za to odpowiada»przen.a) «zwykle w odniesieniu do mechanizmów: obracać, kręcić czymś; odwracać coś, mieszać w czymś»Samolot kołuje, mieląc śmigłem.
Turbina miele kołami wodę.
b) «powoli coś jeść, żuć; obracać coś w ustach, poruszać językiem»Mleć w ustach jedzenie.
mleć się «być mielonym»Zboże się miele.
Słownik języka polskiego . 2013.