- monogeneza
- ż IV, CMs. \monogenezazie, blm«jedność, wspólność pochodzenia; jeden rodowód»
Monogeneza językowa.
Słownik języka polskiego . 2013.
monogeneza
Look at other dictionaries:
monogeneză — MONOGENÉZĂ, monogeneze, s.f. (biol.) Reproducere directă (prin ouă sau prin ovule) cu faze de dezvoltare identice. ♦ p. ext. Punct de plecare unic al unui lucru, al unui fenomen. – Din fr. monogenèse. Trimis de RACAI, 30.09.2003. Sursa: DEX 98 … … Dicționar Român
monogeneza — monogèneza ž DEFINICIJA 1. biol. antrop. učenje o jedinstvenom podrijetlu svih ljudi, o pratipu svih rasa (onom koji je jedan ljudski par); monogenizam 2. lingv. učenje da svi jezici vuku podrijetlo iz zajedničkog prajezika ETIMOLOGIJA mono +… … Hrvatski jezični portal
monogenézã — s. f., g. d. art. monogenézei; pl. monogenéze … Romanian orthography
monogenetic — MONOGENÉTIC, Ă, monogenetici, ce, adj. Conform cu monogeneza, de monogeneză. – Mono + genetic. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 monogenétic adj. → genetic Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Dicţionar ortografic MONOGENÉTIC … Dicționar Român
monogenizam — mònogenizam m <G zma> DEFINICIJA učenje prema kojem cijelo živuće čovječanstvo biološki potječe od jednog jedinog ljudskog para, usp. monogeneza, opr. poligenizam ETIMOLOGIJA vidi monogeneza … Hrvatski jezični portal
monogonie — MONOGONÍE s. f. monogeneză (1). (< germ. Monogonie) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
