- bałaganiara
- ż IV, CMs. \bałaganiaraarze; lm D. \bałaganiaraarpot. «kobieta nie dbająca o porządek, robiąca bałagan, chaotyczna w pracy»
Straszna z niej bałaganiara!
Niepoprawna bałaganiara.
Słownik języka polskiego . 2013.
bałaganiara
Look at other dictionaries:
bałaganiara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bałaganiaraarze, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. bałaganiarz. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
