- mozolnie
- \mozolnieej«z wielkim wysiłkiem, trudem, z dużym nakładem czasu; pracowicie»
Turyści mozolnie wspinali się na szczyt.
Pisanie szło mozolnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
mozolnie
Look at other dictionaries:
mozolnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., mozolnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} z wysiłkiem, z trudem, długo i powoli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić coś mozolnie. Nauka języka szła mu mozolnie. Praca mozolnie posuwała się naprzód. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Каменьская Анна — (Kamieńska) Анна польская писательница и переводчица; род. 12.04.1920, Красныстав (Польша), ум. 10.05.1986, Варшава. По окончании гимназии в Люблине (1937) училась в Педагогическом лицее в Варшаве. После Второй мировой войны получила филол.… … Католическая энциклопедия
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
ciułać — ndk I, ciułaćam, ciułaćasz, ciułaćają, ciułaćaj, ciułaćał, ciułaćany «zbierać powoli, mozolnie drobne kwoty pieniężne lub jakieś przedmioty; oszczędzać, składać» Ciułać złotówki. Ciułać grosz do grosza … Słownik języka polskiego
dukać — ndk I, dukaćam, dukaćasz, dukaćają, dukaćaj, dukaćał, dukaćany pot. «czytać niewyraźnie, nieudolnie, jąkając się; sylabizować, bąkać» Mozolnie, ledwo, z trudnością dukał drukowany tekst … Słownik języka polskiego
koncypować — ndk IV, koncypowaćpuję, koncypowaćpujesz, koncypowaćpuj, koncypowaćował, koncypowaćowany książk. «układać, obmyślać coś» Koncypować plan działania. Koncypować coś mozolnie. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
trudno — trudnoniej «z trudem, z wysiłkiem; ciężko, mozolnie, niełatwo, opornie» Nauka szła mu trudno. Trudno dostępny szczyt. Trudno o części samochodowe. Trudno, żeby uczył się cały dzień bez odpoczynku. Trudno było odejść bez pożegnania. Trudno oderwać … Słownik języka polskiego
wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… … Słownik języka polskiego
wgryźć się — dk XI, wgryzę się, wgryziesz się, wgryź się, wgryzł się, wgryźli się, wgryzłszy się wgryzać się ndk I, wgryźć sięam się, wgryźć sięasz się, wgryźć sięają się, wgryźć sięaj się, wgryźć sięał się 1. «wpić się w coś zębami, szczękami; nagryzając,… … Słownik języka polskiego
znojnie — książk. «z trudem, z wysiłkiem, mozolnie; ze znojem» Dzień upłynął znojnie … Słownik języka polskiego
