mrugać

mrugać
ndk I, \mrugaćam, \mrugaćasz, \mrugaćają, \mrugaćaj, \mrugaćał - mrugnąć dk Va, \mrugaćnę, \mrugaćniesz, \mrugaćnij, \mrugaćnął, \mrugaćnęła, \mrugaćnęli, \mrugaćnąwszy
1. «poruszać szybko powiekami»

Mrugać powiekami, oczami.

Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.

Mrugać znacząco na kogoś.

Wlazł kotek na płotek i mruga: piękna to piosneczka, niedługa. (Kolberg)

◊ (Nawet) nie mrugnąć okiem a) «nie poruszyć się, nie zareagować na coś, zachować się biernie, obojętnie» b) «nie zrobić najmniejszego wysiłku, żeby coś osiągnąć, zdobyć»
pot. Szkoda mrugać «szkoda czasu, szkoda wysiłku, nic z tego»
2. częściej ndk «o lampach, gwiazdach itp.: żarzyć się, palić się, świecić się nierównym, przerywanym światłem, przygasającym blaskiem; migotać»

Latarnia mruga.

Gwiazdy mrugają na niebie.

Żarówka mrugnęła i zgasła.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • mrugać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mrugaćam, mrugaća, mrugaćają {{/stl 8}}– mrugnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mrugaćnę, mrugaćnie, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko zamykać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mrugnąć — → mrugać …   Słownik języka polskiego

  • puszczać do kogoś oko — Mrugać do kogoś uwodzicielsko Eng. To wink at someone seductively …   Słownik Polskiego slangu

  • моргать — аю, укр. моргати, блр. моргаць, польск. mrugac моргать, мигать . Родственно лит. murgai мн., лтш. mùrgi мн. видения, грезы , а также лит. mirgėti мерцать , margas пестрый , mar̃guoti переливаться , лтш. mir̂gu, mir̂dzêt отливать, мерцать,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • zdrowy — 1. Być przy zdrowych zmysłach; być zdrowym na umyśle «być przytomnym, świadomym tego, co się dzieje, być w pełni władz umysłowych»: Pan profesor zaczął szybko mrugać oczami i patrzył na Cisowskiego z nie ukrywanym strachem. – Młodzieńcze! –… …   Słownik frazeologiczny

  • filuternie — przysłów. od filuterny Mrugać, spoglądać, śmiać się filuternie …   Słownik języka polskiego

  • mruganie — n I rzecz. od mrugać …   Słownik języka polskiego

  • nerwowo — 1. «pod względem stanu nerwów» Chory, rozstrojony, wyczerpany nerwowo. Nie wytrzymywać czegoś nerwowo. 2. «w sposób świadczący o złym stanie nerwów, zdenerwowaniu; w podnieceniu, gorączkowo, niespokojnie» Mówić, śmiać się, mrugać nerwowo. Spać… …   Słownik języka polskiego

  • pomrugiwać — ndk VIIIb, pomrugiwaćguję, pomrugiwaćgujesz, pomrugiwaćguj, pomrugiwaćiwał 1. «mrugać od czasu do czasu» Pomrugiwali na siebie znacząco. 2. «błyskać, migotać od czasu do czasu» W oknie pomrugiwało światełko …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”