- nabrzmiały
- imiesł. przymiotnikowy czynny czas. nabrzmieć (p.)nabrzmiały w użyciu przym. «bardzo pilny, nie cierpiący zwłoki, palący»
Nabrzmiała sprawa.
Nabrzmiały problem.
Słownik języka polskiego . 2013.
nabrzmiały
Look at other dictionaries:
nabrzmiały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuchnięty, obrzmiały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palec nabrzmiały od ukąszenia pszczoły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opuchły — «nabrzmiały, wzdęty na skutek nacieczenia płynu surowiczego w tkanki ciała; obrzękły, obrzmiały, spuchnięty» Opuchła twarz. Opuchłe nogi, ręce … Słownik języka polskiego
nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami … Słownik języka polskiego
nalany — nalanyani imiesł. przymiotnikowy bierny czas. nalać (p.) nalany w użyciu przym. «gruby, tęgi, tłusty; nabrzmiały, napęczniały» Twarz nalana. Był zbyt gruby, nalany … Słownik języka polskiego
obrzękły — obrzękłykli «zniekształcony przez obrzęk; napuchnięty, nabrzmiały» Obrzękłe nogi. Obrzękłe powieki, wargi. Dłonie obrzękłe od klaskania … Słownik języka polskiego
obrzmiały — obrzmiałyali «zniekształcony przez obrzęk; spuchnięty, nabrzmiały, obrzękły» Obrzmiałe nogi, palce. Obrzmiała twarz … Słownik języka polskiego
odęty — odętyęci imiesłów przymiotnikowy bierny czas. odąć (p.) odęty w użyciu przym. 1. «nabrzmiały, wzdęty; opuchły, gruby» Odęty brzuch. Odęte wargi. 2. «mający zły humor; nadąsany, nadęty, naburmuszony» Odęta mina, twarz. Od rana był niezadowolony i… … Słownik języka polskiego
rozlany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozlać (p.) rozlany rozlanyani w użyciu przym. 1. «nieostry, niewyrazisty, zamazany» Rozlany druk. Rozlany obraz na zdjęciu. 2. «nabrzmiały, otyły» Rozlana twarz. Rozlane rysy. Rozlana postać … Słownik języka polskiego
wydęty — imiesł. bierny czas. wydąć (p.) wydęty w użyciu przym. «wzdęty, nabrzmiały, gruby, wypukły» Wydęty brzuch. Wydęte usta … Słownik języka polskiego
nabrzmiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, nabrzmiewaća {{/stl 8}}– nabrzmieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa, nabrzmiewaćeje, nabrzmiewaćmiał {{/stl 8}}{{stl 7}} o tkankach człowieka, zwierząt, roślin: zwiększać się wskutek napływania płynów, np. wody … Langenscheidt Polski wyjaśnień
